Οργάνωση No Cold War: "Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς είναι η αιτία της κρίσης γύρω από την Ουκρανία"

 

Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς είναι η αιτία της κρίσης γύρω από την Ουκρανία

μετάφραση: Ηρακλής Οικονόμου

Οι εντάσεις μεταξύ του ΝΑΤΟ (υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών), της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας αυξάνονται με σοβαρό τον κίνδυνο πολέμου στην Ουκρανία.

 

Η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν είναι καινούργια. Είναι το αποτέλεσμα μιας συνεχιζόμενης, εδώ και δεκαετίες, διαδικασίας επέκτασης του ΝΑΤΟ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η αμερικανική κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους διαβεβαίωσε επανειλημμένα ότι, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ουάσινγκτον δεν θα προσπαθούσε να επεκτείνει το ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία ή τον Καύκασο.

 

«Καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο για τη Σοβιετική Ένωση αλλά και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι σημαντικό να υπάρχουν εγγυήσεις», δήλωσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ το 1990. «Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρήσουν την παρουσία τους στη Γερμανία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ούτε μια σπιθαμή της σημερινής στρατιωτικής δικαιοδοσίας του ΝΑΤΟ δεν θα εξαπλωθεί προς τα ανατολικά».

 

Ωστόσο, από τότε, 14 χώρες έχουν προστεθεί στον κατάλογο των μελών του ΝΑΤΟ, οι περισσότερες από τις οποίες βρίσκονται στην Ανατολική Ευρώπη. Η πολιτική αυτή ήταν σαφώς προκλητική, αναγνωριζόμενη ως τέτοια ακόμη και στους κύκλους της mainstream αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Όπως σημείωσε ο Τζορτζ Κένναν, ο αρχικός αρχιτέκτονας της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο: «η επέκταση του ΝΑΤΟ θα ήταν το πιο μοιραίο λάθος της αμερικανικής πολιτικής σε ολόκληρη τη μεταψυχροπολεμική εποχή».

 

Η Ουκρανία έχει ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία, δεδομένου ότι μοιράζεται σύνορα 2.000 χιλιομέτρων με τη Ρωσία. Τα τελευταία χρόνια, η αμερικανική επιθετικότητα και ανάμειξη εξυπηρέτησαν τη μετατροπή της Ουκρανίας σε ένα σημαντικό σημείο ανάφλεξης του νέου Ψυχρού Πολέμου. Το 2019, οι ΗΠΑ αποχώρησαν μονομερώς από τη Συνθήκη για τα Πυρηνικά Όπλα Μέσου Βεληνεκούς του 1987, αυξάνοντας την πιθανότητα μιας κούρσας εξοπλισμών.

 

Η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει επίσης μια οικονομική συνιστώσα. Εκτός από τις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ κατά της Ρωσίας, οι ΗΠΑ απειλούν να αποβάλουν τα ρωσικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από τη διεθνή πλατφόρμα πληρωμών SWIFT και να εμποδίσουν τη λειτουργία του ήδη κατασκευασμένου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 που εκτείνεται από τη Ρωσία στη Γερμανία.

 

Εκτός από αυτές τις διακρατικές εντάσεις, εντός της Ουκρανίας καλά εξοπλισμένες, ανοιχτά φασιστικές οργανώσεις έχουν λάβει επίσημη έγκριση και αναγνώριση εντός της επικράτειας που ελέγχεται από την κυβέρνηση του Κιέβου - αποτελώντας άμεση απειλή για τον ρωσόφωνο πληθυσμό που ζει στα ανατολικά της χώρας.

 

Η είσοδος της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα σήμαινε τη στάθμευση πυραύλων, ενδεχομένως με πυρηνικά όπλα, σε απόσταση λίγων μόνο λεπτών πτήσης από τη Μόσχα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ήταν ακριβώς αυτό το είδος της απειλής που οι ΗΠΑ δεν δέχονταν και ήταν διατεθειμένες να διακινδυνεύσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Πυραύλων στην Κούβα.

 

Η ρωσική κυβέρνηση έχει κάνει δύο σαφείς προτάσεις για την επίλυση της κρίσης: πρώτον, να μην γίνει ποτέ η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ και δεύτερον, να μην αναπτυχθούν ποτέ πυρηνικά ή προηγμένα συμβατικά όπλα στην Ουκρανία. Μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ έχουν απορρίψει αυτές τις προτάσεις, υποστηρίζοντας ότι το ζήτημα που διακυβεύεται είναι το κυριαρχικό δικαίωμα της Ουκρανίας να αποφασίζει ελεύθερα για τις δικές της στρατιωτικές συμμαχίες. Και πάλι, αυτό είναι καθαρή υποκρισία, καθώς οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να δεχτούν αυτό το επιχείρημα κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας. Υπάρχει καμία αμφιβολία για το πώς θα αντιδρούσαν οι ΗΠΑ εάν μια χώρα στα σύνορά τους προσχωρούσε σε μια στρατιωτική συμμαχία που περιελάμβανε τη Ρωσία ή την Κίνα;

 

Η αιτία της κρίσης γύρω από την Ουκρανία δεν είναι η Ρωσία αλλά η πολιτική των ΗΠΑ. Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ ασκούν πιέσεις σε ορισμένα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ για να συμμετάσχουν σε αυτές τις επικίνδυνες ενέργειες.

 

Η μόνη λύση σε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση είναι όλες οι πλευρές να υιοθετήσουν μια ξεκάθαρη θέση ότι η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτό μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για περαιτέρω συζητήσεις για την αποκλιμάκωση της κατάστασης στην περιοχή. Εάν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν σταματήσουν τις επιθετικές τους ενέργειες, ο κόσμος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή για την ειρήνη.

Πηγή:

https://www.nocoldwar.org/news/natos-eastward-expansion-is-the-cause-of-the-crisis-around-ukraine 

Για ποιο πράγμα προορίζονται τα ελληνικά F-35;

Άρθρο κορυφαίου πρώην συμβουλου του αμερικάνικου Πενταγώνου στο National Interest. Τα F-35 είναι αεροσκάφη που έχει επισήμως ζητήσει να αγοράσει η Ελλάδα από τις ΗΠΑ. Αφιερωμένο στους εδώ μιλιταριστές που πιστεύουν ότι αποφασίζουμε εμείς για τα όπλα που αγοράζουμε και πανηγυρίζουν με τις πανάκριβες λαμαρίνες που μας φορτώνουν οι σύμμαχοι. Ιδού για πού προορίζονται, για το Ιράν και τη Ρωσία…

 

 

Ένας στόλος ελληνικών F-35 θα ήταν game changer για το ΝΑΤΟ

 

Τα ελληνικά F-35 θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αποτροπή της Ρωσίας και σε επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή

 

του Kris Osborn

[ 'A Greek F-35 Force Would Be a Game Changer For NATO', The National Interest, 18 Ιανουαρίου 2022, https://nationalinterest.org/blog/buzz/greek-f-35-force-would-be-game-changer-nato-199599 ]

μετάφραση: Ηρακλής Οικονόμου

 

 

Αν και οι εβδομάδες που προηγήθηκαν των αποφάσεων της Ελβετίας και της Φινλανδίας να αποκτήσουν τα F-35 ήταν γεμάτες από εικασίες και στρατηγικό στοχασμό σχετικά με την αποτρεπτική στάση του ΝΑΤΟ, το Γραφείο Κοινού Προγράμματος για το F-35 του Πενταγώνου και η Lockheed Martin σιώπησαν εντελώς.

 

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, ακόμη και αν γίνονται διαβουλεύσεις σχετικά με πιθανούς πελάτες του F-35, το Πεντάγωνο συχνά σιωπά σκόπιμα για το θέμα.

 

Παρ' όλα αυτά, ο ρυθμός των χωρών που ανακοινώνουν σχέδια για την απόκτηση μαχητικών F-35 εξέπληξε ακόμη και ορισμένους υποστηρικτές του F-35. Αυτό έχει τροφοδοτήσει τη συζήτηση ως προς το ενδεχόμενο το αεροσκάφος να γίνει το μαχητικό stealth του «ελεύθερου κόσμου» και ενέπνευσε περαιτέρω εικασίες σχετικά με το ποια χώρα θα αγοράσει τα F-35 στη συνέχεια.

 

Τι γίνεται με την Ελλάδα; Η χώρα έστειλε επίσημο αίτημα στο Πεντάγωνο για την αγορά έως και είκοσι τεσσάρων F-35. Εδώ και αρκετά χρόνια, το ζήτημα της αγοράς ελληνικών F-35 έχει τροφοδοτήσει αμέτρητα δημοσιεύματα που αμφισβητούν κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να αντέξει οικονομικά τα αεροσκάφη ή κατά πόσο η Lockheed Martin έχει σήμερα την παραγωγική ικανότητα να τα κατασκευάσει. Ένα δημοσίευμα του 2020 στο Air Force Magazine αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο η Ελλάδα να είναι πρόθυμη να αγοράσει μεταχειρισμένα F-35 προκειμένου να τα αποκτήσει ταχύτερα ή να εξοικονομήσει χρήματα.

 

Ανεξάρτητα από το πώς ή πότε θα διευθετηθούν αυτά τα ζητήματα, η προοπτική ενός στόλου ελληνικών F-35 εγείρει πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τη στάση και τις δυνατότητες του ΝΑΤΟ. Πρόσφατες εξελίξεις, όπως η επιλογή της Φινλανδίας να αποκτήσει τα δικά της F-35, κάνουν μια ελληνική δύναμη F-35 να φαίνεται πιο πιθανή. Για παράδειγμα, μια δικτυωμένη δύναμη φινλανδικών, πολωνικών και ελληνικών F-35 θα μπορούσε να σχηματίσει μια αμυντική περίμετρο γύρω από την ανατολική Ευρώπη για την αποτροπή της Ρωσίας. Τα ελληνικά F-35 θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Ρωσία από το νότο, ενώ τα φινλανδικά και πολωνικά F-35 θα μπορούσαν να καλύψουν το βορρά και το κέντρο. Μια νότια δύναμη F-35 με βάση την Ελλάδα θα μπορούσε επίσης να φτάσει στη Μαύρη Θάλασσα και να βοηθήσει στην υπεράσπιση βασικών ανατολικών συμμάχων, όπως η Ρουμανία.

 

Μια άλλη βασική παράμετρος μιας πιθανής ελληνικής δύναμης F-35 είναι εντελώς ανεξάρτητη από την ανάγκη αποτροπής της Ρωσίας. Τα ελληνικά F-35 θα βρίσκονταν σε απόσταση βολής από τη Μέση Ανατολή και θα μπορούσαν να συνδράμουν σε οποιεσδήποτε επιχειρήσεις στην περιοχή. Με την Τουρκία να έχει αποκλειστεί από το πρόγραμμα F-35, τα ελληνικά F-35 θα μπορούσαν να ανοίξουν έναν διάδρομο επίθεσης στη Μέση Ανατολή με αεροσκάφη 5^ης γενιάς.

 

Μόνο και μόνο λόγω της εγγύτητας, τα ελληνικά F-35 θα μπορούσαν να απειλήσουν το Ιράν και να αποτρέψουν την ιρανική επιθετικότητα. Επιπλέον, τα ελληνικά F-35 θα μπορούσαν να προσφέρουν συμμαχική υποστήριξη στη δύναμη F-35 του Ισραήλ, παρέχοντας πρόσθετη κρίσιμη μάζα αεροσκαφών 5^ης γενιάς στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις.

 

Ο Kris Osborn είναι συντάκτης του National Interest για θέματα άμυνας. Ο Osborn υπηρέτησε προηγουμένως στο Πεντάγωνο ως εμπειρογνώμονας υψηλής εξειδίκευσης στο Γραφείο του Αναπληρωτή Υπουργού Στρατού - Αγορές, Διοικητική Μέριμνα και Τεχνολογία. Ο Osborn έχει επίσης εργαστεί ως παρουσιαστής και ειδικός σε στρατιωτικά θέματα σε εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα. Έχει εμφανιστεί ως προσκεκλημένος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας στο Fox News, το MSNBC, το Military Channel και το History Channel. Διαθέτει επίσης μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Συγκριτική Λογοτεχνία από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια.